راه و روش دفع زار بدون نیاز به قربانی و سفره و مولودی

پاسخ به پرسمان شما همراهان : شیوه‌ی روش دفع "زار"  چگونه است؟

بسیار خرسند شدم آنگاه که دیدم دوستی از راه دور، یا شاید هم از همین نزدیکی‌های ، در بخش نظرات،  پرسان شد از شیوه‌ی این حقیر در رویارویی با پدیده‌ی "زار". آیا ما نیز، همچون برخی برادران که نام "بابازار" بر خود نهاده‌اند، دست توسل به دامان سفره و قربانی گوسفند و مولودی و... می‌زنیم؟

پرسشی است بجا و از سر کنجکاوی پاک، که خود نشان از بیداری دل دارد. و چون می‌دانم این پرسمان، شاید گره از کار بسیاری بگشاید و ابهام از دل‌های زیادی بزداید، بر آن شدم تا با قلمی لرزان و بیانی قاصر، آنچه را از موکلان و هاتفان غیب دریافته‌ام، در این محفل روحانی با شما در میان گذارم. پس گوش دل بسپارید که کلام، از جایی فراتر از حنجره می‌آید.

حکمت آفرینش و راز "زار"

بدانید ای دوستان که حضرت حق، خالق بی‌همتای عالم هستی، موجودات بسیاری را آفریده است؛ از آنچه چشم سر می‌بیند و آنچه چشم دل شاید ببیند. و در میان این خیل عظیم مخلوقات، موجوداتی هستند از عالم ماوراء که هر یک را وظیفه‌ای و ماموریتی است. "زارها" نیز از این دسته خارج نیستند. هر "زار" را سری است و رسمی، و ماموریتی مشخص.

به عنوان مثال، از آنچه به ما رسیده، "زار سیحوت"  کارش باطل کردن سحر و گره‌گشایی از کارهای بسته است. و یا "زار بحری" که در تسخیر قلوب و جلب محبت نیکوکاران نقش دارد. و الحق که بسیاری از "زارها"، به فرمان پروردگار، در کار باطل کردن سحر و طلسمات شیطانی هستند.

پس بدانید و آگاه باشید که "زار"، موجودی است از عالم نور، موجودی رحمانی که نه تنها قصد آزار ندارد، بلکه به اذن الله، در جهت خیر و گره‌گشایی قدم برمی‌دارد. این سخن که در برخی جاها و سایت ها می‌بینید که "زار" نوعی بیماری است، سخنی است دور از حقیقت و از ناآگاهی برآمده.

خداوند متعال که رحمان و رحیم است، هرگاه بنده‌ای از بندگانش را در تنگنا ببیند، چه از جانب سحر و جادو باشد و چه از جانب مشکلات دیگر که تاب و توانش را ستانده، "زار" یا موجود رحمانی دیگری را به یاری او می‌فرستد. این موجودات نورانی، به مثابه دستی از غیب هستند که برای کمک به انسان فرستاده شده‌اند.

و اگر حضور این یاری‌دهندگان رحمانی نبود، بسا سحر و جادویی که اثر می‌کرد و به نتیجه می‌رسید و چه بسا جان‌هایی که به خطر می‌افتاد. اما خداوند بندگانش را رها نمی‌کند و همواره راه نجاتی پیش پایشان می‌گذارد. به همین دلیل است که غالباً سحر و جادویی که به قصد هلاکت و مرگ انجام می‌شود، به سرانجام نمی‌رسد، چرا که دست یاری حق از آستین این موجودات رحمانی بیرون می‌آید.

گاه نیز، بدون دلیل خاصی، مثلاً اگر انسانی در مکانی تاریک یا کنار اقیانوس، یا رودخانه به خصوص در شب، توقف کند یا بگذرد، ممکن است "زار"ی از او خوشش آید و به اصطلاح با او همراه شود. این همراهی نیز از سر مهر و علاقه است و نه به قصد آزار.

چرا همراهی با "زار" گاهی مشکل‌ساز می‌شود؟

حال پرسمان اینجاست که اگر "زار" موجودی رحمانی است، چرا بسیاری از کسانی که با "زار" همراهی دارند، با مشکلات ماورایی دست و پنجه نرم می‌کنند؟

پاسخ در اینجاست که وقتی "زار" وارد هاله‌ی انرژی انسان می‌شود، به دلیل لطافت و نورانیت وجودی‌اش، شکافی در آن هاله ایجاد می‌کند. این شکاف، به مثابه دریچه‌ای می‌شود برای ورود موجودات دیگر، موجوداتی از جنس ظلمت و از نوع ارضی یا اجنه شیطانی که به دنبال رخنه و آزار هستند. این موجودات شیطانی یا ارضی، از این فرصت استفاده کرده و پس از "زار"، وارد هاله‌ی انسان می‌شوند و اینجاست که مشکلات آغاز می‌گردد.

پس، کسی که "زار" با او همراه است، مشکل اصلی‌اش خود "زار" نیست، بلکه ورود موجودات ارضی و شیطانی است که از شکاف ایجاد شده استفاده کرده‌اند. راه حل نیز نه در دفع "زار"، بلکه در دفع این موجودات مزاحم و سپس، ترمیم و بستن هاله‌ی محافظ است. و این کارها، به اذن حق، توسط خود ما و با روش‌های خاص علوم غریبه (روحانی) که ریشه در پاکی و نور دارند، قابل انجام است.

فریب "بابازار"های ناآگاه و شروط بی‌اساس

و اما برسیم به سخن حق در مورد شروط و خواسته‌هایی که برخی به نام "زار" بر زبان می‌آورند و به نام "بابازار" بر سر مردم می‌نشانند.

به صراحت می‌گویم که "زارها"، این موجودات نورانی، هرگز انسان را مجبور به گرفتن سفره‌های پر زرق و برق، قربانی کردن حیواناتی چون گوسفند و شتر و گاو، یا برگزاری مولودی و مراسمات خاصی نمی‌کنند. آن‌ها هیچ شرطی برای انسان نمی‌گذارند و تنها به قصد یاری آمده‌اند.

متأسفانه، عده‌ای که شاید نام "بابازار" را یدک می‌کشند اما از عمق معرفت بی‌بهره‌اند، از این ناآگاهی مردم سوءاستفاده می‌کنند. به کسانی که با "زار" همراهی دارند می‌گویند: "زارت طلب فلان چیز کرده است! گوسفند می‌خواهد، سفره می‌خواهد! اگر انجام ندهی، بیچاره خواهی شد!"

این سخنان، دروغی بیش نیست و از طمع و جهل این افراد سرچشمه می‌گیرد. اگر "زار" واقعاً چنین شروطی داشته باشد و انسان را تهدید به بیچاره شدن کند، دیگر نمی‌تواند موجودی رحمانی و نورانی باشد. موجود رحمانی هرگز بنده‌ی خدا را تحت فشار قرار نمی‌دهد و از او باج نمی‌خواهد.

بارها دیده‌ام کسانی را که به خاطر این حرف‌ها، زندگی‌شان را تباه کرده‌اند. فردی را می‌شناختم که با ماشینش کار می‌کرد و روزی حلال کسب می‌نمود، اما به او گفتند که "زارت طلب سفره کرده است". او نیز ماشینش را فروخت و تمام هزینه‌ی آن را صرف سفره‌ای کرد که نصیب همان "بابازار" نما شد. آیا این منطق یک موجود رحمانی است که بنده‌ی خدا را به چنین روزی بیندازد؟ هرگز!

این شروط و خواسته‌ها، همگی ساخته‌ی ذهن کسانی است که خود را "بابازار" نامیده‌اند و جز منافع مادی خویش، به چیز دیگری نمی‌اندیشند.

شیوه ی ابوداوود الحنین در تکریم "زار"

حال، اگر انسانی "زار"ی همراه دارد و می‌خواهد به شیوه‌ی صحیح با او تعامل کند، راه و روشی دیگر است. این انسان است که باید برای "زار" شرط بگذارد، نه برعکس!

به عنوان مثال، من به یارانم که با "زار" همراهی دارند، می‌گویم که از "زار" خویش درخواست کنند. از او بخواهند که به اذن خداوند، در کسب رزق و روزی حلال به آن‌ها کمک کند. از او بخواهند که اسباب ثروتمند شدنشان را فراهم آورد، آنقدر که هزینه‌ی سفره و قربانی برایشان مبلغی ناچیز باشد.

در این حالت، "زار"، چون موجودی رحمانی و یاری‌دهنده است، تمام تلاشش را می‌کند تا به اذن حق، صاحبش را به ثروت و گشایش در امور مالی برساند. و آنگاه که انسان به ثروت رسید، می‌تواند به رسم ادب و به پاس قدردانی از یاری "زار"، برای او سفره بیندازد یا قربانی کند. این تکریم، از سر دل و از روی شکرگزاری است و هیچ اجباری در آن نیست. به قول خودمان، این عمل، نوعی "تکریم" و بزرگداشت است برای موجودی که به یاری آمده.

البته، هستند کسانی که بدون هیچ شرطی، خودشان از تمکن مالی برخوردارند و دوست دارند به "زار" خویش ادای احترام کنند و برایش سفره یا قربانی در حد توانشان فراهم آورند. این عمل نیز بسیار نیکوست و هیچ اشکالی ندارد، چرا که از سر اختیار و محبت است و هیچ‌گونه شرط و اجباری در آن وجود نداشته. انسان از سر دل و میل خویش خواسته که برای "زار" خویش کاری انجام دهد.

"زار" به قصد یاری می‌آید، نه آزار

پس بدانید ای دوستان، "زار" وقتی به سراغ انسانی می‌آید، به قصد کمک و یاری آمده است. او دشمن نیست که بخواهید او را دفع کنید. اما اگر به هر دلیلی، خواستید که این همراهی پایان یابد و "زار" از شما دور شود، بدانید که نیازی به آن همه تشریفات و هزینه‌های سنگین نیست. نیازی به سفره و قربانی و مولودی و این‌گونه مراسم نیست.

کافی است انسان در خلوت خویش بنشیند، دل را صاف کند و با زبانی ساده و از سر صدق، از "زار" بخواهد که به راه خود برود و او را تنها بگذارد. و اگر انسان ناخواسته و ندانسته کاری انجام داده که منجر به همراهی "زار" شده است، می‌تواند با خواندن متنی که به "انصراف نامه" معروف است، با اذن پروردگار، اسباب جدایی مسالمت‌آمیز را فراهم آورد. این انصراف نامه، در واقع نوعی اعلام عدم تمایل برای ادامه همراهی است که اگر از سر صدق باشد، "زار" نیز آن را می‌پذیرد و دور می‌شود.

باشد که این سخنان، روشنگر راهتان باشد و شما را از افتادن در دام ناآگاهان و سوءاستفاده‌کنندگان حفظ کند. همواره از خداوند متعال یاری بجویید و دل‌هایتان را به نور معرفت روشن سازید.

والسلام علی من اتبع الهدی.

حق نگهدارتان.

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

✨ ابوداوود الحنین: مرجع دعا نویسی و باطل سحر ✨

برای ارتباط مستقیم با استاد ابوداوود به آیدی تلگرام زیر مراجعه کنید:

@AbuDawod2

همچنین می توانید برای مشاهده نمونه دعاها و طلسم ها به کانال تلگرام استاد مراجعه کنید:

Abu_Dawod

شماره تلگرام : 09339917756

وبلاگ: Abudawod.blog.ir

✅ خدمات ارائه شده:

• دعا نویسی
• باطل سحر
• و ...

با اطمینان از خدمات استاد ابوداوود بهره مند شوید.