جن زدگی بعد از چله نشینی! چرا نباید چله بگیریم؟ خطرات ماورایی چله گرفتن
رازهای پنهان چله‌نشینی: از آسیب‌های روحی تا جن‌زدگی
بسم الله الرحمن الرحیم
و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم
سلام بر جوینده گان راه، حقیقت و علوم پنهان
مقدمه
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا برخی از افراد با وجود انجام کارهای معنوی و عبادی، دچار مشکلات روحی و روانی می‌شوند؟ چرا چله گرفتن توصیه نمی‌شود؟ و چرا در این مسیر، حضور استاد تا این حد حیاتی است؟ در این پست، "ابوداوود" با زبانی ساده و صمیمی، به این سوالات پاسخ می‌دهد و تجربه‌های ارزشمند خود را در اختیار شما قرار می‌دهد تا در مسیر قرب به خدا، قدمی مطمئن بردارید.
چرا آدم‌های معمولی، مخصوصاً زنان، نباید چله بگیرند؟
عمو جان، ببین! چله گرفتن مثل وارد شدن به یک دریای طوفانی است. آدم معمولی که شنا بلد نیست، غرق می‌شود. این کارها استادِ راه دیده می‌خواهد، کسی که خودش این دریا را رفته و برگشته و تمام پیچ و خم‌هایش را می‌شناسد.
چله گرفتن فقط خواندن چند آیه و دعا نیست. چله، یعنی ۴۰ روز روزه گرفتن روح (نه غذایی) . یعنی پرهیز کردن از خیلی چیزها. یعنی باز کردن یک دروازه و دریچه جدید در زندگی خود به دنیای دیگر، به عالم غیب. وقتی تو این دروازه را باز می‌کنی، هاله محافظ انسان با این کار با می‌شود و با این کار هم موجودات نورانی و خوب ممکن است وارد شوند و هم موجودات تاریک و شیطانی. مثل این است که درِ خانه‌ات را در یک محله‌ی غریب باز بگذاری. هم دوست ممکن است بیاید، هم دزد!
استادِ کاربلد، مثل یک نگهبان قوی جلوی در می‌ایستد. او با علم و قدرتی که دارد، نمی‌گذارد که موجودات خبیث و شیاطین وارد خلوت تو شوند. به این کار می‌گویند «اذن استاد» و «حصار کشیدن». بدون اذن و حصار استاد، تو مثل یک طفل بی‌پناه در یک جنگل پر از گرگ هستی.
و اما چرا گفتند زنان نباید چله بگیرند؟
عمو جان، این به معنی بد بودن زن نیست، حاشا و کلا! زن در عالم معنا، مرکز انرژی و احساسات است. لطافت روح زن بسیار بیشتر از مرد است. به همین خاطر، در زمان چله‌نشینی که روح حساس و شکننده می‌شود، زنان بسیار بیشتر در معرض خطر و آسیب‌های ماورائی قرار می‌گیرند. انرژیهای منفی خیلی راحت‌تر می‌توانند به روح لطیف آنها نفوذ کنند. مثل یک ظرف چینی زیبا که با کوچکترین ضربه‌ای ترک برمی‌دارد. به همین دلیل است که بزرگان و اساتید این راه، چله‌نشینی را برای زنان، مگر تحت شرایط بسیار خاص و با حضور یک استاد بسیار قدرتمند، به هیچ وجه توصیه نمی‌کنند.
چرا چله گرفتن برای بعضی‌ها خوب نیست؟
عمو جان، هر کسی یک «ظرفیت روحی» دارد. مثل یک لیوان. یکی لیوانش کوچک است، یکی پارچ است، یکی یک حوض بزرگ است. چله‌نشینی مثل این است که یک رودخانه بزرگ را بخواهی در یک لیوان کوچک بریزی. چه می‌شود؟ لیوان می‌شکند و آب هدر می‌رود و همه جا را خراب می‌کند.
بعضی آدم‌ها روح حساسی دارند، اعصابشان ضعیف است، یا در گذشته گناه‌هایی کرده‌اند که هنوز روحشان را آلوده کرده. این افراد وقتی چله می‌گیرند، فشاری که به روحشان می‌آید را تحمل نمی‌کنند. به جای اینکه قوی شوند، ضعیف‌تر می‌شوند. دچار توهم، ترس، اضطراب و حتی بیماری‌های روانی می‌شوند. بدن و روح باید برای چنین ریاضت سنگینی آماده باشد. مثل ورزشکاری که قبل از بلند کردن وزنه سنگین، ماه‌ها تمرین می‌کند و بدنش را آماده می‌سازد. کسی که آمادگی ندارد و وزنه سنگین را بلند کند، کمرش می‌شکند.
چرا بعضی ها با خواندن قرآن و زیارت عاشورا به مدت چهل روز، باز هم جن‌زده می‌شوند؟
این مهم‌ترین سوال توست عمو جان، خوب گوش کن.
کلمات قرآن، زیارت عاشورا، و دعاها و اذکار الاهی ، بعضی از آنها چله های سنگینی دارند که هر کلمه‌ی آنها یک موکل و یک خدمتگزار قدرتمند دارد و حامل انرژی های فراوان هستند.
خب، بگذار اینطور بگویم، این کلمات آنقدر قدرتمند هستند که انرژی عظیمی در اطراف تو ایجاد می‌کنند.
این انرژی مثل یک چراغ بسیار پرنور در یک دشت تاریک است. این نور، همه چیز را به سمت خودش جذب می‌کند. هم پروانه‌ها را، و هم پشه‌ها و موجودات موذی را. اجنه و شیاطین هم که در این عوالم سرگردان هستند، این نور را می‌بینند و به سمتش کشیده می‌شوند.
حالا دو حالت پیش می‌آید:
۱. اگر تو با اجازه استاد و با حصار محکم چله گرفته باشی: استادِ تو، نگهبانانی از جنس موکلین قدرتمندی را دور تو می‌چیند. وقتی اجنه غیر مسلمان و شیاطین نزدیک می‌شوند، آن نگهبانان آنها را دور می‌کنند. تو در امنیت کامل به کارت ادامه می‌دهی و فقط از انرژیهای پاک و نورانی بهره‌مند می‌شوی.
۲. اگر سرخود و بدون استاد این کار را بکنی: تو آن چراغ را روشن کرده‌ای اما هیچ نگهبان و حصاری نداری. اجنه خبیث و شیاطین به راحتی به تو نزدیک می‌شوند. آنها می‌بینند که تو ظرفیت روحی‌ات کم است و استاد هم نداری. پس بهترین طعمه برایشان هستی. اول سعی می‌کنند تو را بترسانند. صداهای عجیب، دیدن سایه‌ها، کابوس‌های وحشتناک. اگر بترسی و چله را بشکنی، آنها پیروز شده‌اند و ممکن است تا مدت‌ها دست از سرت برندارند. اگر هم نترسی و ادامه بدهی، چون راه را بلد نیستی، ممکن است در روزهای آخر، مخصوصاً روز چهلم که دروازه‌های عالم غیب به روی تو بازتر می‌شود، به تو حمله کنند و وارد جسم و روحت شوند. این همان است که به آن می‌گویند «جن‌زدگی» یا «مس جن».
زیارت عاشورا با آن لعن‌های قدرتمندی که دارد، شیاطین و دشمنان اهل بیت را به شدت عصبانی می‌کند. وقتی تو بدون داشتن سپر و اسلحه (که همان استاد است) این شمشیر برنده (زیارت عاشورا) را در دست می‌گیری و به دل دشمن می‌زنی، آنها هم با تمام قوا به تو حمله می‌کنند و تکه پاره‌ات می‌کنند.
البته لازم به ذکر است که اگر چله ای ساده و برگرفته از احادیث معتبر و روایات صحیح باشه و از اون ریاضت‌های پرخطر و خاص نباشه، می‌تونی با توکل به حق شروع کنی، نیازی نیست برای هر قدم، از استاد اجازه بگیری. راه خدا برای همه بازه، فقط باید حواست به این مرزهای خطرناک علوم غریبه باشه که بی‌محافظت وارد این وادی نشوید.
حرف آخر ابوداوود
عمو جان، راه رسیدن به خدا از مسجد و سجاده و خدمت به خلق می‌گذرد. خواندن روزانه قرآن و نماز اول وقت و دستگیری از یک نیازمند، هزاران بار بهتر از چله های سنگینی است که تو را به جای خدا، به هم‌نشینی با اجنه و شیاطین بکشاند.
این کارهای بزرگ را بگذار برای اهلش، برای بزرگانی که عمرشان را در این راه گذاشته‌اند. تو اگر می‌خواهی نورانی شوی، دلت را صاف کن، به پدر و مادرت نیکی کن، دروغ نگو، و به بندگان خدا خدمت کن. آن وقت می‌بینی که خدا خودش نوری در دلت می‌اندازد که از صد چله روشن‌تر است.
اگر هم خیلی اصرار داری این راه‌ها را بروی، اول بگرد و یک استاد الهی و باتقوا پیدا کن. کسی که در راه قرآن و اهل بیت باشد. بدون استاد، قدم در این راه گذاشتن، یعنی هلاکت.
این بود پند این پیرمرد. امیدوارم به گوش جان شنیده باشی.
قربان شما ابوداوود الحنین.
- چله‌نشینی: چرا نباید سرخود در این مسیر قدم بگذارید؟
- جن‌زدگی بعد از چله‌نشینی؟ رمز کار کجاست!
- سفر به دنیای ماورا: چرا در این راه به استاد نیاز داریم؟
- آیا هر کسی می‌تواند چله بگیرد؟ پاسخی از جنس تجربه
- چله گرفتن، چراغ خطر برای روح؟
-
