علم لدنی چیست؟ نحوه بدست آوردن علم لدنی

راز گنجینهٔ غیب الهی: «علم لدنّی» چیست و چگونه به دست می‌آید؟

​سلام عمو جان‌های عزیز و طالبان حقیقت. خدا یار و یاورتون باشه. امروز می‌خوام دربارهٔ یکی از شریف‌ترین و اسرارآمیزترین معارف صحبت کنم؛ علمی که کلیدهای عالم بالا رو تو دل خودش داره: علم لدنّی.

​علم لدنّی یعنی چه عمو جان؟

​علم لدنّی عمو جان، کلمه‌ای عربیه و به معنی «علمی که از نزد (خداوند) می‌آید». یعنی علمی که از طریق مدرسه، کتاب و استادهای بشری به دست نمیاد. بلکه هدیه‌ایه مستقیم از خزانهٔ غیب الهی که بدون هیچ واسطه‌ای، مثل نور، به قلب پاک بنده می‌تابه.

​بگذارید ساده بگم:

1. ​علم اکتسابی: این علمیه که همهٔ ما با درس خوندن، تجربه کردن، فکر کردن و تحقیق به دست میاریم. (مثل فیزیک، شیمی، یا حتی همین علوم غریبه‌ای که بنده با سال‌ها ریاضت آموختم).
2. ​علم لدنّی: این علمیه که خداوند به صلاح دید خودش، به بندهٔ خاص خودش عطا می‌کنه. در واقع، خداوند حجاب رو از روی چشم و دل بنده برمی‌داره تا بتونه حقایق عالم رو ببینه و بدونه. این علم، «علم خدا دادی» یا «علم موهبتی» هم نامیده می‌شه.

​مثال بارز علم لدنّی: داستان خضر و موسی (ع)

​بهترین و روشن‌ترین مثال برای این علم، ماجرای حضرت موسی (ع) و حضرت خضر (ع) در قرآن کریمه.

​حضرت موسی (ع) که پیامبر اولوا العزم بودند، برای کسب علم و دانش بیشتر نزد بندهٔ صالحی رفتند که خداوند به او علم مخصوصی داده بود. خداوند در قرآن می‌فرماید:

​"فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَ عَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا"

​(ترجمه: پس بنده ای از بندگان ما را یافتند که از نزد خود، علمی به او آموخته بودیم.)

​شما دیدید که حضرت خضر (ع) کارهایی می‌کرد که از دید حضرت موسی (ع) و عقل عادی، غیر منطقی و حتی ظالمانه به نظر می‌رسید (مثل سوراخ کردن کشتی، کشتن نوجوان). اما بعداً معلوم شد که پشت هر کدام از این کارها، یک حکمت عظیم و غیبی پنهان بوده. این همان نور علم لدنّی است که پشت پردهٔ ظواهر رو می‌بینه.

​عمو جان! چطور میشه به این علم رسید؟

​عمو جان، همانطور که گفتم، این علم رو نمی‌شه به زور به دست آورد یا خریداری کرد. این لطف خداست. اما راه‌هایی هست که باعث می‌شه دل انسان آماده و لایق دریافت این نور بشه.

1. ​اخلاص و پاکی نیت: باید همهٔ کارهای ما، از عبادت تا امور روزمره، فقط برای خداوند باشه. دلی که در اون هوای نفس و مادیات موج می‌زنه، جای فرود نور لدنی نیست.
2. ​تقوا و دوری از گناه: گناه، مثل زنگار روی آینهٔ دل می‌شینه و مانع تابش حقایق می‌شه. تا جایی که می‌تونید، از شبهات و گناهان دوری کنید.
3. ​ریاضت و مراقبه: یعنی کم کردن از تعلقات دنیوی، خلوت کردن با خدا و کنترل نفس (روزه گرفتن برای خدا، کم خوابیدن برای عبادت و...).
4. ​توسل و ناله: با گریه و زاری از خود خداوند بخواهید که این گنج رو به شما عطا کنه. حضرت خضر (ع) هم این علم رو با بندگی و ریاضت‌های طولانی به دست آورد.

​فراموش نکنید عمو جان، هدف نهایی از هر علمی، تقرب به خدا و خدمت به خلق هست. اگر روزی خداوند این موهبت رو به شما داد، باید برای هدایت مردم و برطرف کردن گرفتاری‌ها استفاده بشه، نه برای خودنمایی و فخر فروشی.

​ان‌شاءالله که در مسیر طلب علم و معرفت ثابت قدم باشید و خداوند دلتون رو منور کنه.

​یا علی مدد. 

ابوداوود الحنین